W Hiszpanii nie tak kolorowo

Mieszkam w Hiszpanii już prawie 8 miesięcy, gdzie od stycznia odbywam staż trenerski w Granadzie CF, a w 2012 roku odbyłem tygodniowy staż w Osasunie Pampeluna. Mogłem zaobserwować różne zjawiska. Niektórym się wydaje, że na zachodzie to wszędzie tak wszystko mają. Pieniądze, boiska, sprzęt nie z tej ziemi… Tymczasem w Polsce to my nie mamy warunków, nie mamy pieniędzy i ogólnie rzecz biorąc…jakby sprawdziła się przepowiednia Kononowicza: nie mamy niczego. Tak widzę mentalność Polską. Oczywiście są rzeczy, które w rozwoju szkoleniowym są po stronie Hiszpanów…jak chociażby klimat, dzięki któremu zawodnicy drużyn młodzieżowych nie schodzą na parę miesięcy z boiska na halę zmieniając dyscyplinę tak naprawdę na futsal.

 W Polsce mówi się, że trener drużyn młodzieżowych ma tą pracę jako dodatek pod względem pensji. Słuchajcie…w Osasunie 300 euro wynagrodzenia, w Granadzie 200-300 euro wynagrodzenia dla trenerów drużyn młodzieżowych co na warunki Hiszpańskie oznacza po prostu niewiele. W tym drugim klubie dziwiłem się, że na przykład w drużynie U14 jest 4 trenerów. Jeden dostaje te marne grosze, o których wspomniałem, trenerzy przygotowania fizycznego i trener bramkarzy nie biorą nic, a czwartym jest student tutejszego AWF, który robi sobie praktyki. Tak to wygląda. Owszem, słyszałem, że w Realu Madryt trener 7-latków zarabia 3500 euro miesięcznie. Ale nie każdy jest Realem…

Co do boisk…Tak, Osasuna miała 12 boisk do treningów, gdy ją odwiedzałem w 2012 roku. Bardzo przyzwoita baza treningowa, wręcz niespotykana w Polsce. Jednakże już taka Granada…nie ma swojej bazy w ogóle. U12 i U14 wynajmują boisko do treningów w jednej dzielnicy miasta dzieląc się nim na pół, U15 i U17 robią to samo w innej.

Kolejną sprawą, którą chciałbym poruszyć to system szkolenia. Znów pochwalę Osasunę, gdzie jest to poukładane. Periodyzacja taktyczna zaplanowana do każdego rocznika w zależności od tego czy treningi w tygodniu odbywają się miedzy meczami: 1. „w sobotę-w sobotę”, 2. „w sobotę-w niedzielę”, 3.”w niedzielę-w sobotę”, 4.”w niedzielę-w niedzielę”. Do tego planu trener dobiera sobie odpowiednie środki, gry, ćwiczenia. W drużynie, którą obecnie obserwuje nie ma żadnego systemu szkolenia. Można powiedzieć to, na co tak bardzo narzekamy w Polsce…każdy sobie rzepkę skrobię. Co wiem na pewno to to, że trenerzy na własną rękę, ale planują bardzo rzetelnie treningi na cały sezon dla swoich ekip.

Podsumowując chciałbym otworzyć oczy i zamknąć trochę usta tym, którzy ślepo widzą wszystko dobre co na zachodzie, a wszystko co złe w Polsce. Zarówno w Hiszpanii jak i w Polsce są kluby, gdzie wiedzie się lepiej i są takie gdzie jest gorzej. Uważam, że każdy powinien wykonywać swoją pracę najlepiej jak potrafi, gdziekolwiek pracuje i w jakichkolwiek warunkach. Mówię nie tylko o trenerach, ale także prezesach, rodzicach, kibicach, zawodnikach czy nawet gospodarzach w klubach. Każdy ma dokładać swoją cegiełkę w budowaniu lepszego poziomu polskiej piłki nożnej. Każdy jest ważny. Jedziemy na tym samym wózku. Zejdźmy z niego i pchajmy go wszyscy razem odpowiednio do określonej roli.