Dzisiejszy artykuł to dzieło mojego znajomego - trenera przygotowania motorycznego - z którym miałem przyjemność pracować w klubie SEMP Warszawa. Zgodził się on opisać na czym polega jego praca z młodzieżowymi zespołami.
Moim głównym zadaniem w pracy trenera przygotowania motorycznego jest planowanie i rozkład obciążeń treningowych w celu optymalnego przygotowania zawodników do rywalizacji sportowej. Chociaż piłka nożna to sport drużynowy, kładę duży nacisk na indywidualizację i związany z tym indywidualny dobór obciążeń do warunków i możliwości fizycznych zawodnika. Przykładem może być tu trening siłowy, który wykonujemy na jednej jednostce treningowej w tygodniu. Każdy z zawodników ma indywidualnie dobrane obciążenia na każdy mikrocykl. Kolejnym przykładem indywidualizacji jest trening wytrzymałości, który zawodnicy realizują w małych grupach, do których są przydzielani wg wyników testów motorycznych. Po wyznaczeniu MAS (Maximal Aerobic Speed) podczas biegu na 1300m zawodnicy zostają podzielni na grupy 4-5 osobowe i w nich realizują trening wytrzymałości. Z założenia czas pracy jaka jest do wykonania jest taki sam dla wszystkich zawodników, to poszczególne grupy przebiegają inne (mniejsze bądź większe) odległości.
Testy motoryczne wykonujemy 2
razy w sezonie, przed każdą rundą. Testujemy szybkość podczas biegu na 5m z
sygnalizacją i bez sygnalizacji z wykorzystaniem fotokomórek. Kolejną cechą
motoryczną, którą kontrolujemy jest moc kończyn dolnych, którą mierzymy na
platformie za pomocą dwóch testów CMJ (Countermovement Jump) i skoku w dal z
zamachem ramion. Przeprowadzamy tez RAST test oceniający moc anaerobową i pokazujący
współczynnik zmęczenia. Jak już wspomniałem kilka zadań wyżej oceniamy również
wytrzymałość tlenową i to jest jedyny test, który powtarzamy 2 razy podczas
każdej rundy. Przed przystąpieniem do okresu przygotowawczego zawodnicy są
mierzeni, ważeni (w rocznikach od U10 do U14 kontrolujemy rozwój biologiczny
zawodników za pomocą wskaźnika PHV – Peak Height Velocity) i badani testem FMS.
Ważną rolą podczas planowania
obciążeń jest kontrolna tego jak zwodnicy je odbierają. Posługujemy się tu
10-cio stopniową skalą subiektywnego odczucia zmęczenia (RPE), gdzie 10 oznacza
wysiłek maksymalny a 1 bardzo lekki. Po każdej jednostce treningowej zawodnicy
zobligowani są przesłać taką informację na grupę utworzoną na jednym z portali
społecznościowych. Moim zadaniem jest zebrać te informacje i wprowadzić do
stworzonych przeze mnie arkuszy w excelu. Daje to obraz tego jaką pracę wykonał
każdy zawodnik w danym mikrocyklu treningowym i jak odbierał obciążenia. Taki
raport otrzymuje główny Trener by mieć obraz tego, na kogo i w jakim stopniu
może postawić w najbliższym meczu.
Stale poszukuję nowych rozwiązań
w celu optymalizacji procesu szkolenia młodych zawodników.
Autor: Marcin Przysiwek
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz